พวกเราและTESA
บรรยากาศรอบๆ ราบไปหมด...
ภาพแรกที่ผมเริ่มเข้าเขตพื้นที่ประสบภัยเลยก็คือว่า...มันแย่มากครับ !!! ต้นไหมโค้นลม ลำธารน้ำกลายเป็นธารโคลน ถนนเสียหาย สะพานชำรุด ถนนถูกสร้างขึ้นมาใหม่ (จากความช่วยเหลือของทหารช่าง) สภาพเหมือนที่ญี่ปุ่นโดนสินามิเลยครับ
ณ บ้านป้าพร
พวกเราได้ไปพักอยู่ที่บ้านคุณลุงละเอียดและป้าพร (ผู้นำหมู่บ้าน) และได้รับการอำนวยความสะดวกต่างๆจาก ชมรมอาสา มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ที่ตั้งศูนย์ช่วยเหลือผู้ประสบภัยและกำลังจะทำค่ายสร้างเพื่อฟื้นฟู ณ ที่เดียวกับเรากำลังจะไปพอดี
ภาพบรรยากาศเก่าๆ ก่อนประสบอุบัติภัยธรรมชาติ
การที่พวกเราไปครั้งนี้ ก็ได้นำของใช้ เสื้อผ้า และเงินไปบริจาคให้กับชาวบ้านที่เดือดร้อน ไปช่วยทำความสะอาดโรงเรียน ซ่อมถนนที่ชำรุด สร้างห้องน้ำ สร้างสะพาน และสำรวจพื้นที่ประสบภัยครับ ทำให้เราได้ทราบความเดือดร้อนของชาวบ้านที่นั้น และทราบถึงธารน้ำใจของพวกเราชาวไทย ที่หลั่งไหลกันช่วยเหลือเพื่อนชาวไทยกันอย่างล้นหลามเช่นกัน
จากการที่เราได้พูดคุยกับชาวบ้าน ทำให้เราได้รับได้ทราบถึงความเดือนร้อนของชาวบ้านของที่นี้เป็นอย่างมาก จึงอยากฝากเพื่อนๆทุกวันไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับว่า ถ้าใครพวกจะช่วยเหลือได้ ก็ช่วยเหลือกันนะครับ ใครมีเงิน ลงเงิน ใครมีแรง ลงแรง...เราคนไทย รักกัน ไม่ทอดทิ้งกันนะครับ
ประชุมก่อนเริ่มงาน
พวกเราเอง
บ้านชาวบ้านที่เสียหายจากภัยพิบัติ (แต่ในรูปหลวงยังปลอดภัยดี)
ด้านล่างกลายเป็นทะเลโคลน
พี่ทิ้งผู้นำทีมสำรวจ ชี้สภาพที่เคยเป็นบ้านชาวบ้านมาก่อน
เส้นทางที่ถูกดินและหินถล่ม
บ้านพังทั้งหลัง
บ้านชาวบ้านที่เสียหาย
การเดินทางที่ต้องลัดไปตามไหล่เขา เพราะทางขาด
อ.อภิเนตร พักที่สำนักสงฆ์ หลังจากเดินทางมาไกล
สภาพน้ำตกเสียหายมาก
พวกเรามาสำรวจน้ำตกและพักผ่อน
